محمدصادق جوادی حصار تحلیلگر معتقد است: یک واقعیت تلخ در کشورمان وجود دارد که آن هم اینکه متاسفانه عده ای همانند یک بچه لوس قصد دارند هر اقدام خوبی که در کشور اتفاق میافتد، توسط آنها باشد. آنها میخواهند خودشان منشا و کارگزار گشایشهای دیپلماتیک، مالی و بینالمللی باشند. آنها تلاش دارند در همه میدانها خود را صاحب هنر و سبک در گشایشهای سخت جلوه بدهند.
این همه برآشفتگی جریان راست از سخنان روحانی؛ چرا؟
یک فعال سیاسی بر این باور است که حرف آقای روحانی درست است. باید به رفراندوم ارجاع شود اما باید ارادهای به رجوع به آرای صاحبان اصلی کشور نیز وجود داشته باشد. در واقع باید داوری در زمان تزاحمها به مردم واگذار شود. جریان قدرت نیز باید این را بپذیرد که داوری نهایی با مردم است.
محمد صادق جوادی حصار در گفتگو با «انتخاب» در ارتباط با اظهارات روز گذشته حسن روحانی اظهار داشت: «سخنان دکتر روحانی درست است؛ اشاره به حقوق ملت، تاکید بر رعایت قانون و شرایط این زمانی و وضعیت عمومی کشور، باید مورد توجه قرار بگیرد اما متاسفانه ایشان نوشدار را بعد از مرگ سهراب تهیه میکند. آقای روحانی در شرایطی این سخنان را بر زبان جاری می سازند که جریان سیاسی مسلط عرصه را بر خود او هم تنگ کرده ؛ فضای عمومی کشور نیز از بیاعتمادی گسترده به دولت و حکومت دچار رنج و آسیب جدی شده است.»
یک جناح همانند یک بچه لوس قصد دارد همه اقدامات خوب از طریق آنها صورت بگیرد / روحانی سخنان حقی را بر زبان راند اما همچون نوشداروی بعد از مرگ سهراب است / عدهای میدانند در رجوع به آرای مردم بازنده خواهند بود و از رفراندوم گریزان هستند /
وی افزود: «اکنون فاصله معناداری با یک سازوکار محکم ِ قابل اعتماد داریم و همین امر موجب شده که چنین سخنانی مورد توجه شهروندان واقع نشود. این گفتهها بسیار درست و مناسبند ولی همه میدانیم متاسفانه قابل اجرا نیستند لذا شاید بتوان آنها را نوعی رفع مسئولیت تلقی کرد. ای کاش این فرمایشات در شرایطی مطرح میشد که گوش شنوایی برای شنیدن وجود داشت. متاسفانه در فضایی یاس آلود و پر از ناامیدی به سر میبر یم که سخنان حق روحانی نیز شنیده نمیشوند.»
جوادی حصار در ادامه پیرامون انتقادات روحانی از تصویب نشدن لوایحی که امکان قطع مناسبات مالی ایران با بانکهای جهانی را محتمل میکنند و دولت و مجلس آن را تصویب کرده اما یک عده مخالف آن هستند، تاکید کرد: «کاملا ضروری است که خود را در انزوای جهانی قرار ندهیم و قطعا حیاتی است که با تصویب نهایی لوایح مالی و پیوستن به «سی اف تی» جلو اتهامات بی اساس را بگیریم. با این وجود یک واقعیت تلخ در کشورمان وجود دارد که آن هم اینکه متاسفانه عده ای همانند یک بچه لوس قصد دارند هر اقدام خوبی که در کشور اتفاق میافتد، توسط آنها باشد. آنها میخواهند خودشان منشا و کارگزار گشایشهای دیپلماتیک، مالی و بینالمللی باشند. آنها تلاش دارند در همه میدانها خود را صاحب هنر و سبک در گشایشهای سخت جلوه بدهند. بخش های ویژه جریانهای اصولگرایی زمانی که دیدند برجام در حال به نتیجه رسیدن و تبدیل شدن به زمینهای برای رونق اقتصادی کشور است، بلافاصله آمدند و بازی را بر هم زدند. در حقیقت همین جریان مهمترین همکاران ترامپ و امریکا در خروج از برجام و برگشتن تحریمها بودند.»
این فعال سیاسی در بخش دیگری از گفتههای خود تصریح کرد: «اصولگرایان ویژه نمیگذارند حسن روحانی موفق شود و در ادامه راه هم حتی اگر مجلس آینده در اختیار آنها قرار بگیرد، برای دولت چالشهای جدیتری ایجاد خواهند کرد. حتی این امکان وجود دارد که بعد از استیضاح پیدرپی وزرا، کار به استیضاح خود او نیز برسد.»
جوادی حصار در بخشی دیگر از گفتههای خود پیرامون انتقادات آقای روحانی از کسانی که به واژه همهپرسی حساسیت دارند و آنها را حتی خطرناکتر از ویروس کرونا ارزیابی کرد، گفت: «رفراندوم نوعی سوپاپ اطمینان در درون قانونی اساسی است که هر وقت اضلاع حاکمیت در مسائلی به مشکل برخوردند به صاحبان اصلی کشور یعنی مردم مراجعه کرده و نظر آنها را جویا شوند. این مفهوم زمانی معنا پیدا میکند و محقق میشود که در کشور ارادهای برای پیروی از رای مردم وجود داشته باشد. زمانی که عدهایی تلاش میکنند با نظارت استصوابی، حتی انتخاباتی که باید طبق قانون اساسی یک مرحلهای باشد و مردم نماینده خود را مستقیما برای حضور در پارلمان تعیین کنند، را به شیوه شورای نگهبان دور مرحله ای می کنند دو مرحلهایی میکنند؛ معلوم است ، ارادهایی برای رجوع به رای مستقیم مردم وجود ندراد.»
این فعال سیاسی در پایان تصریح کرد: «حرف آقای روحانی درست است. باید به رفراندوم ارجاع شود اما باید ارادهای به رجوع به آرای صاحبان اصلی کشور نیز وجود داشته باشد. در واقع باید داوری در زمان تزاحمها به مردم واگذار شود. جریان قدرتمند نیز باید این را بپذیرد که داوری نهایی با مردم است اما طرح این مساله از سوی آقای روحانی، نوعی اعمال فشار را بر آنهایی است که به این حرف ها اعتقاد چندانی ندارند. بدین مضمون که شما که از رفراندوم گریزان هستید، معنای ضمنی اش این است که هر وقت به آرای عمومی رجوع کنید، بازنده خواهید بود. این یعنی نداشتن پشتوانه مردمی.»
نظرات کاربران :