برخی نمایندگان مجلس یازدهم در حالی همچنان بی محابا و با ادبیات ناپسند رئیس جمهور و دولت او را خطاب قرار می دهند که پیش از این، اقداماتشان دو بار با تذکر رهبر معظم انقلاب مواجه شده بود.

مریم جمشیدی؛ حاشیه های خودساخته مجلس یازدهم، پایان ناپذیر به نظر می رسد و به سریالی می ماند که گویی به این زودی ها قصد تمام شدن ندارد. بازیگران این سریال برخی نمایندگانی هستند که حتی سبزبودن رنگ صحن مجلس و صندلیهایشان نتوانسته به آنان آرامش بدهد. برای همین، هربار که صحن علنی مجلس برگزار می شود، روزی نیست که یکی از این نمایندگان هجمه تندی علیه رئیس قوه مجریه نداشته باشد.

بیشتر بخوانید؛

بندبازی نمایندگان روی طناب قانون انتخابات ریاست جمهوری

هجمه ای که اگر صرفا مبتنی بر نقد کارشناسانه بود، بیانش حتما برای رفع اشکالات احتمالی در هر نهادی، مفید واقع می شد اما مشکل اینجاست که این هجمه ها سوار بر کلماتی ناپسند و دور از ادب است که مغایر با شان نمایندگی و ادبیات بهارستان نشینی است و همین ، تاسف افکار عمومی را در پی داشته است.

بهانه های مجلسی ها برای حمله به حسن روحانی
هربار هم یک موضوعی دستاویز این هجمه یا به عبارت بهتر، هتاکی ها می شود؛ یک بار برجام و بار دیگر، کرونا و رعایت پروتکلهای تعیین شده توسط ستاد ملی کرونا. جدیدترین بهانه هجمه مجلس یازدهمی ها هم، اظهارات اخیر ریس جمهور درباره رفراندوم و یکی از اصول صریح قانون اساسی بود.

علی اکبر کریمی که دو دوره است به عنوان نماینده اراک در مجلس شورای اسلامی حضور دارد، در صحن علنی چهارشنبه گذشته مجلس (۱۰ دی) با لحن غیرمودبانه خطاب به روحانی رئیس دولت دوازدهم گفته بود: « همه برای رفتن‌ تو و دولتِ تو لحظه‌شماری می‌کنیم و مجلس هم دولت تو را، همچون خار در چشم و استخوان در گلو تحمل می‌کنند… چگونه رویتان می شود مساله رفراندوم را مطرح کنید؟»

رأی نماینده توهین کننده به مجلس چقدر بود؟
او در حالی به قول خودش رویش شد که اینطور حرف بزند که در مجلس دهم با ۲۶۵ هزار رای و در مجلس یازدهم با ۷۶ هزار رای ، راهی بهارستان شد. به عبارتی این نماینده اراک در حالی خود را نماینده مردم رای دهنده به روحانی در سال های ۹۲ و ۹۶ می داند و مدعی است که می داند آن ها منتظر چه هستند که خودش در کمتر از ۴ سال ، در حالی برای دومین بار توانست به مجلس راه یابد که دو سوم رای های خود را نسبت به سال ۹۵ از دست داده بود!

حالا این نمایندگان به نمایندگی از “همه مردم”، در تریبون های رسمی از ادبیاتی بهره می برند که واکنش زیادی در پی دارد. در ادامه گزیده ای از این جملات که عمدتا در صحن علنی مجلس بیان شده، آمده است. این در حالی است که اگر قرار بود توئیت های برخی از آنان را هم به این لیست اضافه کنیم، جدول مذکور، بسیارطولانی تر از این می شد . ولی از آنجا که گفته اند مشت ، نمونه خروار است، به همین تعداد کفایت شده است:

بی توجهی آشکار به تذکرات مهم رهبر انقلاب
برخی نمایندگان مجلس یازدهم در حالی همچنان بی محابا و با ادبیات ناپسند رئیس جمهور و دولت او را خطاب قرار میدهند که پیش از این، اقداماتشان دو بار با تذکر رهبر معظم انقلاب مواجه شده بود. اولین مورد بعد از حضور وزیر امور خارجه در مجلس و توهین برخی نمایندگان نسبت به او بود. دومین بار ، توئیت تهدیدآمیز ذوالنور نماینده قم و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مبنی بر اعدام رئیس جمهوری ! باعث شد حضرت آیت الله خامنه ای علنا واکنش نشان داده و در دیدار حضوری با اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا، هتک حرمت مسئولان را حرام بدانند. ایشان با تاکید بر تفاوت نقد با هتک حرمت، اولی را جایز و دومی را حرام دانستند.

مجلس یازدهم، مجلسی بی قرار و عصبانی
اما ظاهرا دریافت دو بار تذکر از سوی عالی ترین مقام کشور آنهم طی ۵ ماه، نمره منفی برای کارنامه مجلس یازدهمی ها محسوب نمی شود که برخی از آنها همچنان به این رویه خود ادامه داده اند.به همین خاطر تنها نتیجه ای که میتوان از تداوم هتاکی ها به دومین مقام عالی کشور گرفت آن است که مجلس یازدهم، مجلسی بی قرار و عصبانی است ؛ تا حدی که آنان را از مقام ناظر به موضع ستیز و کینه جویی تنزل داده است.

شاید این نمایندگان بابت تصویری که از شخصیت خود به افکار عمومی ارائه می دهند، دغدغه ای نداشته باشند و برایشان مهم نیست که مردم به عنوان ناظران بیرونی، چه قضاوتی درباره شخصیت حقیقی آنان خواهند داشت اما مساله اینجاست که وقتی فردی در کسوت نمایندگی مجلس قرار گرفت، دیگر فقط یک شخصیت حقیقی نیست بلکه شخصیت حقوقی ای پیدا می کند که اتفاقا یکی از وظایفش حفظ شان و حرمت آن جایگاه از طریق رعایت ادب و حفظ حرمتها است ولی اینطور که به نظر می آید که برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، جایگاهی که موقتا در آن قرار گرفته اند، برایشان بی اهمیت است.