وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران با بیان این که مشخص است که بین کارزار بایدن و ترامپ تفاوت وجود دارد، گفت: در دوران ترامپ شاهد تهدیدهای زیادی از سوی او و وزیر خارجه بودیم، بنابراین تفاوت‌هایی خواهد بود، اما چیزی که برای ما اهمیت دارد لحن یا الفاظ نیست بلکه اقدامات است.

«محمدجواد ظریف» وزیر خارجه کشورمان در مصاحبه با شبکه ونزوئلایی «تله‌سور» درباره موضوعات مختلف اظهارنظر کرد.

به گزارش فارس، وی درباره دیدار خود با «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا و سطح روابط دو کشور گفت: روابط عالی بین ایران و ونزوئلا وجود دارد. ملاقات با رئیس‌جمهور مادورو بسیار دوستانه بود. با مهربانی من را در منزلش پذیرفت. ما گفت‌وگوی خوبی درباره این داشتیم که چطور روابط دو جانبه را در زمینه انرژی، علوم و فناوری و کووید-۱۹ گسترش بدهیم. در زمینه کووید-۱۹ ونزوئلا پیشرفت قابل توجهی داشته و ایران هم همینطور و می‌توانیم (اطلاعات) را به اشتراک بگذاریم.

وی افزود: ما درباره وضعیت بین‌المللی هم صحبت کردیم. درباره این نیاز که کشورهایی که از سوی آمریکا تحت فشار قرار دارند، کنار هم قرار بگیرند و بر حاکمیت قانون و منشور سازمان ملل مصّر باشند و با یکدیگر برای غلبه بر این تحریم‌های غیرقانونی همکاری کنند.

او در ادامه در سوالی درباره این که بعد از حمله خرابکارانه علیه بزرگترین پالایشگاه نفت ونزوئلا که از سوی رئیس‌جمهور این کشور هم محکوم شد، ایران ترس از چنین حملاتی و ادامه همکاری با ونزوئلا در زمینه صنعت نفت ندارد و آیا این همکاری افزایش خواهد یافت، پاسخ داد: قطعاً (همکاری) افزایش خواهد یافت. ما توانستیم در برابر ۴۰ سال فشار آمریکا طاقت بیاوریم و اگر می‌خواستیم تسلیم شویم مدتها قبل این کار را می‌کردیم.

ظریف در ادامه درباره اظهارنظر «الیوت آبرامز» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و ونزوئلا مبنی بر این که آمریکا انتقال موشک از ایران به ونزوئلا را تحمل نمی‌کند و به آن اجازه نخواهد داد، گفت: برای ایران و ونزوئلا کاملاً قانونی است که همکاری دفاعی داشته باشند و آمریکا تلاش کرد مانع آن در شورای امنیت شود و شکست خورد. شکست سنگینی خورد، ۱۳ در برابر ۲ (اشاره به آرای مخالف آمریکا در مقابل آرای موافق) و به همین خاطر ایالات متحده به استراتژی کهنه خود که اساساً تهدید کشورها و قلدری کردن است، متوسل شده است.

وی تاکید کرد: ایران و ونزئلا به آمریکا اجازه قلدری ندادند و فکر می‌کنم این روند ادامه خواهد داشت. همکاری ما کاملاً قانونی است و ما به همکاری با ونزوئلا حتی در زمینه دفاعی ادامه خواهیم داد و معتقدیم حق ونزوئلاست که از هر جایی که بخواهد تجهیزات نظامی خریداری کند. اما این که ونزوئلا به چه چیزی نیاز دارد و ما چه چیزی برای عرضه داریم، قطعاً مورد مذاکره قرار خواهد گرفت و یکی از موضوعات روابط دو جانبه ما خواهد بود. فکر می‌کنم به آمریکا هیچ ارتباطی ندارد.

ظریف درباره ترس از تحریم‌های بیشتر آمریکا علیه ایران گفت: همانطور که اوبرایان، مشاور امنیت ملی ترامپ گفته تحریم بیشتری باقی نمانده که آمریکا علیه ایران اعمال کند، بنابراین خودشان را از تحریم بیشتر محروم کرده‌اند.

او در پاسخ به سوال مجری در اشاره به انتخابات آمریکا، درباره این که آیا بین روی کار آمدن یک جمهوری‌خواه یا دموکرات، تفاوتی می‌بیند، گفت: هنوز نمی‌دانیم چه کسی وارد کاخ سفید خواهد شد. بین دو کارزار تفاوت‌های روشنی وجود دارد. بخصوص در دولت ترامپ که در حزب جمهوری‌خواه تفاوت دیده شد درباره نوع دیپلماسی که ترامپ دنبال می‌کرده یا نمی‌کرده و اساساً شاهد دیپلماسی زیادی نبودیم. در دوران ترامپ شاهد تهدیدهای زیادی از سوی او و وزیر خارجه بودیم، بنابراین تفاوت‌هایی خواهد بود، اما چیزی که برای ما اهمیت دارد لحن یا الفاظ نیست بلکه اقدامات است.

وزیر خارجه ایران در ادامه گفت: ایالات متحده اقدامات غیرقانونی علیه ایران انجام داده است. به اقتصاد ما آسیب زده به مردم ما آسیب زده و باید روش خود را عوض کند اگر می‌خواهد وضعیت تغییر کند.

او در پاسخ به سوالی درباره احتمال بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای ایران گفت: آمریکا تصمیم گرفت از توافق خارج شود و اگر می‌خواهد برگردد باید یک صندلی در میز مذاکره به دست بیاورد. چیزی که مهم است این است که آمریکا حق ترک این توافق را نداشت زیرا این توافقی دوجانبه بین ایران و آمریکا نبود، بلکه بخشی از قطعنامه شورای امنیت است. بنابراین اگر آمریکا می‌خواست از الزامات آن قطعنامه خلاص شود، باید سازمان ملل را ترک می‌کرد و نه فقط این توافق را.

ظریف درباره شکست آمریکا در شورای امنیت گفت: ما آمریکا را سه بار در ماه‌های گذشته در شورای امنیت شکست دادیم و این نشان می‌دهد چقدر سیاست فشار حداکثری آمریکا و قلدری این کشور در جامعه بین‌المللی منزوی شده است. این پیروزی برای ایران نیست، بلکه پیروزی قوانین بین‌المللی، منشور سازمان ملل و قطعنامه‌های شورای امنیت است.