پناهیان امروز، چندی پیش از تقدم ولایت بر عدالت سخن گفت که ناسازگار با مبانی کلامی شیعه و عقلانیت اسلامی است و امروز از قربانی کردن عدالتخواهی به پای مواسات و جهنمی شدن مسئولینی که اهل مواسات در قبال ولی فقیه نیستند، سخن می‌گوید. مگر می‌توان سخن علی(ع) را که عدالت نه تنها بر جود مقدم، بلکه افضل است را نادیده گرفت؟، مگر می‌توان لحظه لحظه عمر حضرت که سرشار از تلاش برای تحقق عدالت بود را انکار و آن را ذیل مواسات یا هرفضیلت و امر مستحب دیگری قرار داد؟ پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : فواد صادقی: شاید بسیاری نام حجت‌الاسلام پناهیان، را در سالهای اخیر شنیده باشند، اما نگارنده از سه دهه قبل و اوایل دهه هفتاد، با ایشان آشناست؛ روزگاری که علیرضا پناهیان برای بچه‌های مذهبی دانشگاه‌های تهران، نماد اخلاص و بی ادعایی بود، همان زمانی که منبرهای وی در مسجد دانشگاه تهران صدها مستمع داشت، با احترام دعوتم را برای سخنرانی در نمازخانه خوابگاه می‌پذیرفت و حتی با اشتیاق برای شرح چهل حدیث امام، در جمع ۴ نفره اعضای کانون اندیشه دانشگاه امیرکبیر حضور پیدا می‌کرد، دورانی که پناهیان تلاش می‌کرد چه در منبر و چه در سمت نهاد نمایندگی دانشگاه هنر خویش را از دامان سیاست دور بدارد و فراتر از هر سلیقه و پوششی، مبلغ دین باشد، در ایام محرم روزانه دست کم دو بار بین قم و تهران با خودروی پیکان تردد می‌کرد تا مجالس روضه زمین نماند و اگرچه آن زمان به لحاظ تحصیلات حوزوی، تالیف کتب و فعالیت‌های علمی، بی ادعا بود، اما تاثیرگذاری به مراتب زیادتری از بسیاری از مدعیان در فضای دانشگاه داشت. اما افسوس که امروز هرچه بیشتر پناهیان دیروز را جستجو می‌کنیم، کمتر می‌یابیم؛ اخلاص و بی ادعایی، جایش را به آیت‌الله سازی داده است، ساده زیستی جای خود را به لوکس گرایی، ملایمت و ادب جای خود را به عتاب و ارعاب و جذب حداکثری جای خود را به دفع حداکثری داده است. بدتر از همه ورود بدون آمادگی به مباحث نظری و طرح دیدگاه‌های شاذ و عجیبی است که متناقض با سیره اهل بیت و سخنان دیروز خود اوست. پناهیان امروز، چندی پیش از تقدم ولایت بر عدالت سخن گفت که ناسازگار با مبانی کلامی شیعه و عقلانیت اسلامی است و امروز از قربانی کردن عدالتخواهی به پای مواسات و جهنمی شدن مسئولینی که اهل مواسات در قبال ولی فقیه نیستند، سخن می‌گوید. مگر می‌توان سخن علی(ع) را که عدالت نه تنها بر جود مقدم، بلکه افضل است را نادیده گرفت؟، مگر می‌توان لحظه لحظه عمر حضرت که سرشار از تلاش برای تحقق عدالت بود را انکار و آن را ذیل مواسات یا هرفضیلت و امر مستحب دیگری قرار داد؟ این سخنان که به بهانه دفاع از رهبری منتشر می‌شود، بیشترین تعارض و تضاد را با اندیشه‌های حضرت آیت الله خامنه‌ای دارد و اندک جستجویی در سخنان و آثار ایشان نشان می‌دهد که طی سی سال گذشته، بین مسئولان نظام ایشان بیشترین تلاش را در جهت تبیین جایگاه نظری و اهمیت بی مانند عدالت در سیستم حکومتی و جامعه داشته‌اند. کاش برادر پناهیان پیش از آنکه اینگونه عدالت را به پای ولایت قربانی کند، می‌اندیشید که چرا علی(ع) شهید عدالت شد و چرا رهبری حکومت و ولایت فقیه را وسیله‌ای برای تحقق عدالت می‌داند. پناهیان امروز که از تقدم مواسات بر عدالت سخن می‌گوید باید بداند مواسات حتی از اخلاق فراتر است و جزو مکارم اخلاق محسوب می‌شود و قیاس آن با عدالت که یک ضرورت اجتماعی و حکومتی است، قیاسی مع الفارق است. اینکه مواسات را مقدم بر عدالت بدانیم مانند آن است که گریه در قنوت وتر را مهمتر از نماز واجب تلقی کنیم و اهمیت عدالت در جامعه دینی اگر بیش از اهمیت نماز در مناسک نباشد، کمتر نیست. چگونه می‌توان برای رعایت نکردن یک ارزش فرااخلاقی، فردی را محکوم به جهنم رفتن کرد، در حالیکه برای عدم انجام حتی یک واجب دینی هم بسادگی نمی‌توان حکم به جهنمی بودن مسلمانی داد؟ اگر مسئولی از جمهوری اسلامی، مستحق جهنم باشد که قاعدتا از این نوع کم نداریم، نه بخاطر عدم رعایت مساوات، بلکه بدلیل زیرپا گذاردن عدالت و عدم رعایت حقوق مردم و ظلم به فرودستان، به عذاب و عقاب الهی دچار می‌شوند. نمی‌دانم انگیزه پناهیان امروز از این سخنان چیست اما می‌دانم این سخنان هم جفا به علی (ع) است و هم جفا به سیدعلی، که تحت پوشش طرفداری افراطی از ایشان، شاهد این رفتارها هستیم، البته امیدوارم بتوانم بار دیگر بجای پناهیان امروز، پناهیان دیروز را ببینم، شاید این آرزو عاقبت بخیری برای خود او نیز باشد.

08 سپتامبر 2020

ساعت انتشار مطلب : 15:41 |

Print This Post

(No Ratings Yet)

یک اقتصاددان بر این باور است که در نتیجه اقدامات نسنجیده در مواجهه با بحث پیوستن به FATF یا به عبارت بهتر رعایت قواعد مورد درخواست این نهاد مالی بین‌المللی، با کشور چین که مهم‌ترین و استراتژیک ترین کشور برای ما از نظر اقتصادی بوده و در شرف امضای قرارداد استراتژیک ۲۵ ساله با آن هستیم، با مشکل مواجه شده‌ایم. برخی مسائل نیازمند استدلال یا بحث و رایزنی گسترده را ندارند

اقدامات نسنجدیده در مواجهه با FATF قرارداد استراتژیک ایران و چین را در وضعیتی مبهم قرار داده / بایدن رد صورت پیروزی راهبرد امتیازگیری از ایران رد برابر کاهش تحریم‌ها را در پیش می‌گیرد / معافیت مالیاتی برخی نهادها دولت را در تامین بودجه با مشکل مواجه کرده است / کسری بودجه دولت به معنای افزایش تورم مضاعف در اقتصاد کشور است

سیدعزیز آرمن اقتصاددان و استاد دانشگاه شهید چمران اهواز در ارزیابی خود از اوضاع اقتصادی کشور در مقطع کنونی، با تاکید بر اینکه‌ وضعیت آن‌چنان که همه شهروندان و مردم عادی نیز می‌بینند، وضعیتی بحرانی است، به خبرنگار «انتخاب» گفت: «در شاخص‌های مختلفی همانند تورم، بیکاری، رشد اقتصادی، امید به زندگی، رفاه اجتماعی و… متاسفانه بسیار روشن است که وضعیت کشور مساعد نیست.»

وی افزود: «مهم‌ترین مشکل اقتصادی کشور علاوه بر مشکلات ساختاری چندین دهه‌ای را می‌توان مساله «تامین بودجه دولت» مورد ارزیابی قرار داد. در چند وقت گذشته دولت با کسری بودجه در تامین هزینه‌ها مواجه بوده و این یک واقعیت است که قوه مجریه به تنهایی نمی‌تواند بودجه را تامین کند؛ زیرا بسیاری از موارد خاص از هزینه‌های غیرضروری برای وزارتخانه‌های مختلف در نظر گرفته شده که عملا دردسرساز هستند . اگر مشکل بودجه دولت و مصائب آن برای اقتصاد کشور حل شود، می‌توانیم بگوییم به شرایط خروج از بحران نزدیک خواهیم شد.»

این اقتصاددان در ادامه تاکید کرد: «بخشی بزرگ از درآمدهای دولت از طریق فروش و صادرات نفت و منابع انرژی تامین می‌شود که اکنون بخش اعظم آن دیگر در دسترس نیست. علاوه بر نفت، درآمد مالیاتی دیگر تکیه‌گاه دولت برای تامین هزینه‌ها است که افزایش آن‌ هم در وضعیت کنونی عملا ممکن نیست؛ زیرا در وضعیت رشد اقتصادی منفی، افزایش مالیات تاثیرات مخرب حداکثری بر جای خواهدگذاشت. تنها راه ممکن دریافت مالیات از نهادهایی است که مالیات پرداخت نمی‌کنند یا اشخاصی که نسبت به دارایی خود مالیات کمتری می‌پردازند، به پرداخت سهم واقعی خود ناچار شوند. کسر بودجه دولت هر اندازه بیشتر شود، تورم نیز تشدید خواهد شد.»

این استاد دانشگاه اهواز، در بخشی دیگر از گفته‌های خود پیرامون تاثیر تحریم‌ها بر وضعیت اقتصادی کشور تصریح کرد: «تحریم‌ها نیز بدون تردید لطمات سنگینی را بر اقتصاد کشور وارد کرده است؛ همین که اکنون نمی‌توانیم دیگر نفت صادر کنیم و تامین بودجه به مشکلی بزرگ تبدیل شود، ناشی از همین موضوع تحریم است اما باید توجه داشت که این تنها فشارهای بیرونی و تحریم‌های آمریکا نیستند که بر کشور فشار وارد می‌کنند، بلکه برخی افراد و جریان‌ها متاسفانه در داخل کشور برخوردهایی جناحی و سیاسی با موضوع اقتصاد دارند.»

آرمن افزود: «در این میان پیوستن به FATF و قواعد مالی آن که از سوی اکثریت قاطع کشورهای جهان رعایت می‌شود، زمینه‌ساز نوعی خود تحریمی و فشار مضاعف اقتصادی بر کشور شده است. باید به این امر توجه داشته باشیم که در نتیجه اقدامات نسنجیده در مواجهه با بحث پیوستن به FATF یا به عبارت بهتر رعایت قواعد مورد درخواست این نهاد مالی بین‌المللی، با کشور چین که مهم‌ترین و استراتژیک ترین کشور برای ما از نظر اقتصادی بوده و در شرف امضای قرارداد استراتژیک ۲۵ ساله با آن هستیم، با مشکل مواجه شده‌ایم. برخی مسائل نیازمند استدلال یا بحث و رایزنی گسترده را ندارند.»

وی در پایان تصریح کرد: «نتیجه انتخابات آمریکا نیز تاثیر چندان قابل ملاحضه‌ای بر وضعیت اقتصادی کشورمان در کوتاه مدت نخواهد داشت. فارغ از دونالد ترامپ، هر شخص دیگری به ریاست کاخ سفید برسد، بعید به نظر می‌رسد که با توجه به محدودیت‌های اعمال شده از سوی ترامپ طی چند سال گذشته و نیز قواعد داخلی آمریکا، بتواند امتیازات خاصی را به تهران واگذار کند. بدون تردید، بایدن نیز به آسانی حاضر نیست از فشاری که ترامپ بر اقتصاد ایران وارد کرده به آسانی دست بکشد. به نظر می‌رسد بایدن یا هر شخص دیگری راهبرد گرفتن امتیاز در صورت کاهش تحریم‌ها را مدنظر قرار می‌دهد. تنها جنبه مثبت پیروزی بایدن را می‌توان تاثیرات روانی آن بر اقتصاد کشور، به ویژه در زمینه سرمایه‌گذاری خارجی می‌توان مورد ارزیابی قرار داد.»

نظرات کاربران :

ارسال یک پاسخ

اطلاعات مطلب

آخرین اخبار

تبليغات