شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۴۴
براساس برخی ارزیابی ها، قدرت های آینده منطقه، بر بنادر مهم اقیانوسی متمرکز خواهند بود. در این زمینه، بنادری همچون «گوادر» پاکستان، «دبی»، «چابهار» و تنگه‌ باب المندب یمن و سواحل آفریقا مناطق با ظرفیت توسعه بالا هستند. به همین دلیل اکنون امارات تلاش می کند در باب المندب و سواحل آفریقا مستقر و مسلط شود.
جنگ بزرگ بنادر تجاری/ نمایش لایه تروریستی جنگ اقتصادی در چابهار
گروه سیاسی جهان نیوز: چابهار، کریدور دسترسی آسیای مرکزی به آب‌های آزاد و تنها بندری که امریکایی‌ها مجبور شدند آن را از تحریم‌های ضد ایرانی مستثنی کنند، روز پنج شنبه مورد حمله تروریستی قرار گرفت؛ حمله‌ای که بیشتر منابع، همزمانی آن را با تشدید فشار‌های امریکا علیه ایران برجسته کردند.

به گزارش جهان نیوز، ناظران حمله تروریستی چابهار، بندری که تنها منطقه محفوظ مانده از تحریم‌های امریکا است را تأمل‌برانگیز می‌خوانند. جیسون اونروهه، مفسر سیاسی در گفت‌وگو با پرس‌تی وی می‌گوید که کلیت زمانبندی این حمله بسیار شک‌برانگیز است و این واقعیت وجود دارد که همزمان با تحریم‌های امریکا علیه ایران اتفاق می‌افتد. اونروهه می‌گوید: «این حمله همراستا با خطوط استراتژی امریکا علیه ایران است. این گروه خاص (انصارالفرقان) با سازمان‌های مورد حمایت امریکا در ارتباط است.»(۱)

جنگ تجاری بندرها
براساس برخی ارزیابی ها، قدرت های آینده منطقه، بر بنادر مهم اقیانوسی متمرکز خواهند بود. در این زمینه، بنادری همچون «گوادر» پاکستان، «دبی»، «چابهار» و تنگه‌ باب المندب یمن و سواحل آفریقا مناطق با ظرفیت توسعه بالا هستند. به همین دلیل اکنون امارات تلاش می کند در باب المندب و سواحل آفریقا مستقر و مسلط شود. ترکیه نیز به به بندر موگادیشو در سومالی و یکی از جزایر سودان نظر دارد. حتی رژیم صهیونیستی نیز تلاش می کند خود را به اریتره و جیبوتی برساند همچنین قطر و چین سرمایه گذاری هنگفتی را برای توسعه بندری در پاکستان آغاز کرده اند که از جمله می توان به بندر «گوادر» اشاره کرد. بندری که با سرمایه چین و قطر به سمت مدرنیزاسیون پیش می رود. در این میان، هند برای آن که از رقیب منطقه ای و جهانی اش یعنی چین عقب نماند، تلاش کرده بر بندر چابهار به عنوان بزرگ ترین بندر اقیانوسی دریای عمان و شاهراه ارتباطی آسیای میانه و افغانستان با اقیانوس تمرکز کند. به همین دلیل و به علت دسترسی های گسترده چابهار،می توان گفت که این منطقه و رشد و پیشرفت آن در برنامه ریزی خرابکارانه قرار دارد. برنامه ای که عاملان آن علاوه بر این که سعی می کنند بندر چابهار را به عنوان یک رقیب جدی حذف کنند در کلان موضوع عملا به نوعی قدرت سیاسی و تاثیر گذاری کشورمان را نیز هدف گرفته اند.

دلایل هندی !
در سال های اخیر براساس برنامه ریزی های کلان اقتصادی، «چابهار» به عنوان یکی از قطب های اقتصادی در منطقه درنظر گرفته شده است. از نظر برخی تحلیل گران چین که در بندر «گوادر» پاکستان سرمایه گذاری هنگفتی کرده و می کند، چابهار را رقیبی برای «گوادر» می داند. چابهار به دلیل موقعیت استراتژیک و دسترسی به آب های آزاد از سوی سرمایه گذاران خارجی مورد توجه ویژه قرار گرفته است و حتی کشور هند توانسته برای سرمایه گذاری ۲۰ میلیارد دلاری خود در این منطقه از آمریکا معافیت تحریمی بگیرد. در این باره قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه ضمن اشاره به حادثه تروریستی چابهار به انتخاب گفت: ناامن شدن چابهار می‌تواند هزینه حضور هندی ها و توافق ایران و هند را بالا ببرد. وی افزود: اکنون حضور هندی ها از طرف ایران و چینی ها از طرف پاکستان، این منطقه را بار دیگر به منطقه رقابت برای قدرت‌های فرامنطقه‌ای تبدیل کرده است.

محبعلی اظهار کرد: شاید یکی از دلایل ناامن شدن چابهار این باشد که قدرت های شرقی یعنی قدرت های پاکستانی و عربی که تمایل ندارند این طرف امن باشد در تلاش هستند از تروریست‌ها برای ناامن کردن چابهار استفاده کنند. روزنامه هندی «اکونومیک تایمز» در تحلیلی درباره حادثه تروریستی چابهار نوشت: گروهک پاکستانی انصار الفرقان که با گروه جیش محمد در ارتباط است، مظنون اصلی انجام حمله تروریستی در شهر چابهار ایران است.

این روزنامه در ادامه تحلیل خود نوشت: هند دارای منافع زیادی در بندر چابهار ایران است. دهلی نو در حال ایجاد یک منطقه آزاد تجاری در این منطقه است و به مدیریت اولین فاز این بندر کمک می کند. هند همچنین قصد دارد یک خط راه آهن از بندر چابهار به سوی مرزهای افغانستان ایجاد کند. بر اساس این گزارش، بندر چابهار دروازه دسترسی هند به افغانستان و آسیای مرکزی است و این کشور با استفاده از این بندر به افغانستان غلات صادر می کند. رحمدل بامری سرپرست فرمانداری ویژه چابهار هم با بیان این که این حملات هیچ خللی در روند توسعه بندر معاف از تحریم های ظالمانه آمریکا نمی کند افزود: همزمان با حمله تروریستی به مقر فرماندهی انتظامی در انتهای همین بولوار و چندمتری بندر چابهار سه طرح سرمایه گذاری با اعتبار هزار و ۷۰۰ میلیارد ریال کلنگ زنی شد.(۲)

چرا آمریکا و سعودی متهم هستند؟
حمله تروریستی روز پنجشنبه به مقر نیروی انتظامی در چابهار که به شهادت و زخمی شدن جمعی از نیروهای نظامی و مردم عادی منجر شد، در شرایطی رخ داد که در ماه‌های گذشته شاهد افزایش تلاش گروهک‌های تروریستی برای ایجاد ناامنی در ایران بوده‌ایم. ۳۱ شهریور گذشته نیز یک گروهک مرتبط با عربستان به مراسم رژه نیروهای مسلح در اهواز حمله کرده و ۲۵ نفر از مردم و نیروهای نظامی را به شهادت رسانده و ۶۰ نفر را هم زخمی کرد. حملات تروریستی سریالی که به تصریح مقامات نظامی کشور در ارتباط کامل با سرویس‌های امنیتی عربستان انجام می‌شود، در حالی است که در چند سال اخیر بویژه پس از روی کار آمدن سلمان و قدرت گرفتن محمد بن‌سلمان در عربستان، این کشور که طعم شکست از ایران را در سوریه چشیده بود، حداکثر توان خود را بر ناامن‌سازی مرزهای ایران گذاشته و در این مسیر چندین عملیات تروریستی را طراحی و اجرا کرده. ولیعهد سعودی اردیبهشت‌ماه ۹۶ به صراحت از این پروژه ضدایرانی پرده برداشت. محمد بن‌سلمان در اظهاراتی کم‌سابقه و مداخله‌جویانه گفت: «منتظر نمی‌مانیم عربستان به میدان جنگ تبدیل شود، بلکه جنگ را به خاک ایران خواهیم کشاند». کارشناسان امنیتی همان زمان نیز معتقد بودند تهدید ولیعهد سعودی بیشتر ناظر به ظرفیت بالقوه عربستان برای هدایت تروریست‌ها و تحریک سرسپردگان داخلی جهت ایجاد ناامنی در داخل مرزهای ایران است. ظرفیتی که در تعرضات اخیر تروریست‌ها به مرزهای ایران و شهادت شماری از سربازان ایرانی نشان داده شد. همراهی آمریکا با سعودی در این پروژه البته موضوعی است که در رسانه‌های آمریکایی نیز به آن اذعان شده است. مردادماه ۹۵ پایگاه تحلیلی «گلوبال‌ریسرچ» در گزارشی به قلم «آندره کوریبکو» به اقدامات مشترک ریاض و واشنگتن با هدف عقب‌ راندن ایران از کمک نظامی به دولت قانونی «بشار اسد» اشاره کرده بود. در این یادداشت تحلیلی آمده بود: روش کار اینطور است که آنها (واشنگتن و ریاض) شورش‌های محیطی در مناطق مرزی داخلی ایران را همزمان با تهدیدات تروریستی در درون کشور تحریک کرده و همه این اقدامات همسو با اغتشاش‌آفرینی و ایجاد انقلاب رنگین اجرا می‌شود. خلاصه اینکه، ریاض و واشنگتن سخت مشغول کارند تا جنگی مرکب و چندبعدی را علیه ایران به راه اندازند. همه شواهد نیز حاکی از تشدید این کمپین در ماه‌های آتی است که آمریکا علیه رقیب چندین ساله خود در خاورمیانه وارد عمل می‌شود. در این گزارش همچنین بر پروژه ناآرام‌سازی جنوب شرقی ایران تاکید شده و از آن به عنوان یکی از اجزای جنگ ترکیبی آمریکا و سعودی در ایران یاد شده است. «گلوبال‌ریسرچ» در این باره نوشته بود: بمب‌گذاری‌ها و اقدامات مسلحانه گروهک ریگی و بازماندگان آنها در جنوب شرقی ایران از سال ۲۰۰۰ به صورت رسمی کلید خورد و با حمایت‌های عربستان سعودی تاکنون تداوم یافته است. براساس آنچه این پایگاه آمریکایی می‌گوید، تحرکات گسترده عربستان و آمریکا برای حمایت‌های مالی و اطلاعاتی از شورشیان در مرزهای ایران و پاکستان نشان می‌دهد در پروژه ناامن‌سازی مرزهای ایران، این منطقه مورد توجه ویژه قرار دارد.(۳)

حمله تروریستی چابهار، ادامه حملات اقتصادی اخیر
حمله تروریستی چابهار، یک خبر برای دیرباوران دارد و یک مسئولیت مهم را یادآور می‌شود. خبر این است که تروریسم اقتصادی واقعیت دارد. طراحان این اقدام کور، در واقع ماهیت تجاری – اقتصادی بندر چابهار و نقشی که می‌تواند در رونق اقتصادی منطقه جنوب شرق کشور ایفا کند را هدف گرفتند؛ القای ناامنی بندر و بی‌میل کردن طرف‌های خارجی مشتاق همکاری و سرمایه‌گذاری.

«تریتا پارسی» رئیس‌سابق شورای ایرانی-آمریکایی (نایاک) هم عاملان اصلی و حامیان مالی چنین اقداماتی را معرفی می‌کند. وی پس از حمله تروریستی در «چابهار»، به نقل از فردی که او یک منبع ارشد ایرانی معرفی کرده است، می‌نویسد که سعودی‌ها پرداخت پول به گروه‌های تروریستی را به انجام حملات تروریستی منوط کرده‌اند.

وی در توییتر نوشت: «باز هم تروریست‌های سلفی مورد حمایت مالی سعودی، ایران را هدف قرار دادند. چرا تعداد این حملات زیاد شده؟ یک منبع ارشد ایرانی به من می‌گوید دلیل این امر آن است که سعودی‌ها روش تأمین مالی خود [از گروه‌های تروریستی] را تغییر داده‌اند: آنها اکنون تنها در صورتی منابع مالی را تجدید می‌کنند که سازمان تروریستی عملیات تروریستی انجام دهد.»

پارسی افزود: «بنابراین، هرچه عملیات تروریستی بیشتر، پول هم بیشتر…»
البته خیلی‌ها از تروریسم اقتصادی مطلعند اما برخی مدیران و احزاب کژتاب سیاسی هم هستند که در خرابکاری‌ها و اخلالگری‌های اقتصادی دشمن ظرف همین یک سال اخیر، نقش تروریسم در ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی را انکار کرده و مدعی شدند هر آنچه در بازار و اقتصاد ما رخ می‌دهد، نتیجه طبیعی تعامل کفه تقاضا با کفه عرضه است و دست اخلالگری وجود ندارد. در همین یک سال اخیر بارها اخباری منتشر شد حاکی از اینکه آمریکا، و رژیم‌های مرتجعی مانند عربستان و امارات، ایستگاه‌هایی در دوبی و اربیل و اسلامبول و هرات برای جمع‌آوری دلار از بازار ایران راه انداخته‌اند. یکی از این چهار ایستگاه عملیاتی، چند ماه پیش از سوی دولت ترکیه در اسلامبول شناسایی و برخی اعضای آن باز داشت شدند. البته در این تروریسم اقتصادی، رسانه‌های مجازی نیز همکاری دارند.

اکنون که تروریست‌های اجاره‌ای، دست دشمن را در جنگ اقتصادی رو کرده‌اند، لازم است جواب دندان‌شکنی به همان‌ها داده شود. این پاسخ می‌تواند به شکل نیابتی در دوبی و ابوظبی و شارجه امارات، و ریاض و جیزان و بنادر و تاسیسات نفتی مهم عربستان باشد.

رسانه‌هایی که اجازه ندارند حادثه چابهار را تروریستی بدانند
مجموع این نکات این واقعیت را نمایان می‌سازد که تروریسم اینک به ابزاری مکمل برای تحریم‌های ظالمانه و موضع‌گیری‌ها و اقدامات مداخله‌جویانه و آشوب‌طلبانه در ایران مبدل شده و نکته جالب توجه دیگر اینکه در رسانه‌ها و بنگاه‌های تبلیغاتی وابسته به تحریم‌گران و آمران تروریسم می‌توان نشانه‌های حمایتی وقیحانه از تروریست‌ها را به چشم دید. در حالی که طیفی از رسانه‌های فارسی زبان خارجی حتی یک بار هم از توصیفی چون تروریسم برای عملیات دیروز چابهار استفاده نکرده و آن را عملیاتی «انتحاری» خوانده‌اند، طیف دیگری از رسانه‌های نزدیک به سعودی‌ها همچون عملیات اهواز به ارگان تبلیغاتی تروریست‌ها مبدل شدند و همدستی خود را با ائتلاف تروریستی- تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران به تصویر کشیدند.(۴)

پی نوشت:
۱)http://www.javann.ir/fa/news/937220
۲)http://khorasannews.com/?nid=19980&pid=16&type=0
۳)http://www.vatanemrooz.ir/?nid=2600&pid=5&type=0
۴)http://kayhan.ir/fa/news/1489