فرارو- وزیر کشور در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به آسیب های اجتماعی به عنوان یک تهدید داخلی گفت: نگران تهدیدات خارجی نیستیم، بلکه تهدید اصلی در امور داخلی است. رحمانی فضلی با اشاره به رشد آسیب های اجتماعی همچون اعتیاد، حاشیه نشینی، طلاق، بیکاری و … در کشور اظهار کرد: در این باره گزارشی در حدود ۲۰ هزار صفحه توسط وزارت کشور تهیه و خدمت رهبر انقلاب تقدیم شد و با اعلام نظرات ایشان چند جلسه نیز میان سران کشور برگزار شد و قرار شد گزارش نهایی در ۱۰ آبان تقدیم رهبر انقلاب شود.

آسیب های اجتماعی چگونه ایجاد شده و به تهدید اصلی برای کشور تبدیل می شوند؟

محمدصادق جوادی حصار فعال سیاسی و اجتماعی در گفتگو با فرارو گفت: «اگر به موقع به هر تهدیدی توجه نشود و به هنگام به معالجه آن پرداخته نشود می تواند به یک تهدید اصلی تبدیل شود. به ویژه اینکه تهدیدات خارجی ایران بسیار جدی بوده و در تعامل و مبادله وزنی با تهدیدات داخلی هستند.»

وی ادامه داد: «وقتی در درون کشور قشر جوان، با انگیزه، سالم و با سلامت روحی و معنوی داشته باشیم و وقتی یک مجموعه با ظرفیت و با انگیزه برای دفاع از آرمان های انقلاب و کشور داشته باشیم آن وقت می توان گفت تا حد بسیاری در مقابل تهدیدات خارجی واکسینه خواهیم شد و ایمنی داریم.»

وی افزود: «اما اگر در بسترهای اجتماعی از این ظرفیت ها برخوردار نباشیم و جوان با انگیزه و سالمی که بخواهد به عنوان یک نیروی مقاوم در برابر هجمه های بیرونی از کشور دفاع کند به دلیل ناملایمات اقتصادی و فقر فرهنگی و سیاسی تمام انگیزه خود را از دست بدهد و تبدیل به یک عنصر بی خاصیت یا بدتر از آن تبدیل به یک عنصر مخرب شود، آنگاه خود تبدیل به یک تهدید می شود.»

این کارشناس مسائل سیاسی اظهار کرد: «به نظر من دوستان در دولت دیر به این فکر افتاده اند. یعنی آن روز که خط مرز اعتیاد در جامعه ایران روی ۲۰ تا ۲۵ سال بود باید به این فکر می افتادند نه امروز که اعتیاد به مرز مدارس راهنمایی رسیده است. آن روز باید جلوی این آسیب ها را می گرفتند که فحشا و فقر از نظر اجتماعی ملازمت نداشتند و طبیعی نبود که فقر می تواند بستر فحشا شود.»

وی ادامه داد: «آن روز باید به فکر می افتادند که مردم هنوز حساسیت های خود را در برابر هنجارهای اجتماعی بروز می دادند. وقتی این اتفاق نیفتاد به مرور هنجارها به ناهنجاری تبدیل شد و حساسیت ها به بی تفاوتی مبدل گشت و اعتقادات و باورها فرو شکست و بسیاری از ضد ارزش ها در جامعه به ارزش تبدیل شد؛ از جمله اینکه امروز بی تفاوتی در برابر سرنوشت کشور و آرمان های انقلاب و بی تفاوتی در برابر مسئولیت های اجتماعی برای جوانان ما به یک ارزش تبدیل شده است.»

وی افزود: «من متاسفم که این را می گویم که امروز بخش قابل توجهی از جامعه جوان کشور دغدغه های متعارف جوانان ۲۵ سال قبل را نه تنها جدی نمی گیرند، بلکه به تمسخر می گیرند. لذا با این شرایط خیلی سخت خواهیم توانست در برابر هجمه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و عقیدتی و از جمله هجمه های نظامی استحکام و صلابت پیشین را بروز دهیم و از این منظر بنده قطعا حرف وزیر کشور را تایید می کنم و آسیب های اجتماعی را تهدید اصلی برای کشور می دانم.»

جوادی حصار در پاسخ به این سوال که علت گسترش آسیب های اجتماعی همچون حاشیه نشینی، طلاق، اعتیاد و … در کشور چیست؟، گفت: «در این باره می توان چند عامل را بیان کرد. یکی اینکه متاسفانه تبعیض و ریا در میان دستگاههای اجرایی کشور به یک امر معمول و بلکه به یک ضرورت برای مدیریت تبدیل شده است.»

وی ادامه داد: «مادامی که تبعیض میان شهرهای بزرگ با شهرهای کوچک و شهرهای کوچک با روستاها وجود داشته باشد به اقتضائات زندگی امروز که بخش های زیادی از مردم امکان مشاهده امکانات شهری و مراکز استان ها را دارند و تبادل اطلاعات میان نقاط محروم و بهره مند امکان پذیر است، طبیعی است که مردم نقاط محروم خود را به مراکز انتفاع نزدیک می کنند.»

وی افزود: «این افراد را نمی توان به راحتی قانع کرد که مثلا حضور آنها در تهران برابر خواهد بود با شکل گیری حاشیه نشینی که یک معضل شهری است و تبعات اجتماعی فراوانی به دنبال دارد؛ چراکه عنوان می کنند امکاناتی که در تهران است را نمی توانند در شهر یا روستای خود بدست آورند. لذا چون امکانات مدیریتی و نظارتی لازم در مناطق حاشیه شهر هم وجود ندارد بستری برای ناهنجاری و کانونی برای بزه های اجتماعی می شود.»

جوادی حصار گفت: «اما عامل دوم اینکه متاسفانه اراده مدیریتی یا حاکمیتی برای رفع مشکلات و معضلات اجتماعی در حد شعار خلاصه شده است. یعنی مدیران ما به ویژه در دولت های نهم و دهم عادت کرده بودند که فقط گزارش هایی که مبنا نداشت تهیه کنند و عنوان کنند جامعه در رفاه است و حتی برخی از این گزارش ها مایه وهن شهروندان بود چنانکه رئیس جمهور سابق عنوان می کرد با پس انداز بخشی از یارانه ۴۵۵۰۰ تومانی می توانید چند سال بعد برای فرزندان خود خانه تهیه کنید!»

وی ادامه داد: «یعنی در واقع کشور را با تحمیق جامعه اداره می کردند که با این شرایط دروغ و گزارش های غیرواقعی در دولت نهادینه شد و سرپوش نهادن بر کاستی ها و کمبودها به یک رویه دولتی تبدیل شد.»

جوادی حصار در پاسخ به این سوال که آیا راه حل معضلات اجتماعی بیشتر اقتصادی است یا فرهنگی؟، گفت: «ما در آموزه های دینی داریم که “کاد الفقر أن یکون کفراً”، یعنی فقر به کُفر نزدیک است. یا گفته شده از دری که فقر داخل شود از در دیگر ایمان خارج می شود. لذا عامل اصلی برای حل مشکلات اجتماعی، اقتصاد است.»

وی ادامه داد: «ما باید به شهروندان امنیت خاطر دهیم. امنیت خاطر با ذهن انباشته از شعار ایجاد نمی شود، بلکه با شکم سیر، تن پوشیده و سقف بالای سر ایجاد خواهد شد.»

وی افزود: «اگر دولت بتواند برای مردم یک زندگی متعارف و شرافتمند ایجاد کند به طوری که یک جوان بتواند همراه با همسر خود در یک خانه ۵۰ متری رهنی زندگی کند و درآمد متعارفی هم داشته باشد، باید کلاه خود را بالا بیاندازد و مدعی شود که خیلی به مردم خدمت کرده است. در این صورت دولت می تواند از مردم که دیگر دغدغه معاش و اقتصاد ندارند بخواهد به مسائل فرهنگی و سیاسی نیز فکر کنند. اما اصلا نمی توان قبل از آنکه به معیشت و آرامش اقتصادی مردم توجه داشت از آنها خواست که به پاره ای از مسائل فرهنگی توجه جدی داشته باشند.»