مسعود پزشکیان نماینده اصلاح طب مجلس به روزنامه شرق گفت: اگر طبق آنچه در سیاست‌های کلی گفته شد عمل می‌کردیم، اکنون باید قدرت اول منطقه می‌بودیم. اشکال در افرادی است که به اسم سیاست‌های کلی راه خودشان را می‌روند و سیاست‌هایی را که رهبری فرمودند، زیر پا می‌گذارند و ادعا می‌کنند آقا این‌طور گفته است. درحالی‌که طبق گفته رهبری در سیاست‌های کلی، قرار بود تا سال ۱۴۰۴ قدرت اول منطقه باشیم اما بررسی کنید آیا قدرت اول شدیم یا عقب ماندیم؟

این نماینده مجلس با انتقاد از برخی مسئولان ادامه داد: «کسانی که نارسایی‌های خودشان را توجیه می‌کنند، دیگران را مخالف نظام معرفی می‌کنند. آنها با این بهانه‌ها سعی در حذف دیگران دارند و این نوع نگاه اشکال دارد».

پزشکیان در پاسخ به این سؤال که دولت و مجلس باید چه برنامه راهبردی برای کاهش نارضایتی‌ها و رفع احساس تبعیض و ایجاد اشتغال و… ارائه دهند؟ گفت: «قانون و سیاست‌های کلی اگر درست اجرا می‌شد، اصولا نباید چنین مشکلاتی به وجود می‌آمد و زمینه ایجاد نارضایتی را ایجاد می‌کرد؛ اما به‌جای اینکه اعتراف کنیم ما بلد نبودیم سیاست‌های کلان را به‌درستی اجرا کنیم و بپذیریم و بگوییم ما قصور کردیم، می‌گوییم آنها ضد انقلاب‌اند، آنها توطئه‌گر هستند، آنها فلان‌اند؛ درحالی‌که ما بلد نبوده‌ایم سیاست را درست اجرا کنیم».

او تأکید کرد: «اگر به‌درستی سیاست‌های کلان و برنامه‌های راهبردی را اجرا می‌کردیم، اشتغال ایجاد می‌شد و فقر از بین می‌رفت و فساد می‌خشکید؛ اما اکنون برای فرار از مسئولیت به معترض می‌گویند تو با نظام مخالفی! آنها به‌جای اینکه بگویند ما بلد نبوده‌ایم، می‌گویند رهبری این‌طور گفته است‌ اما این حرف‌ها صحت ندارد». پزشکیان در ادامه تأکید کرد: «رهبری گفته‌اند طبق سیاست‌های کلی عمل کنید.

او ادامه داد: «عده‌ای از این آقایان به‌جای اینکه اشکالات را بپذیرند، می‌گویند همه تقصیرها به گردن اصلاح‌طلب‌هاست. تقصیرها برعهده فلان گروه است؛ یعنی هیچ قصوری را متوجه خود نمی‌دانند و همه تقصیرها به گردن دیگران است؛ یعنی از این فرصت برای تسویه‌حساب‌های دسته و گروهی و جناحی خودشان استفاده می‌کنند».

پزشکیان گفت: منطق حکم می‌کند صدای اعتراضات بخشی از جامعه که به کف خیابان آمده‌اند و حرفی برای گفتن دارند، از سوی مسئولان امر باید شنیده شود و به‌جای بی‌توجهی به این مطالبات، سعی در جبران مواردی شود. البته شاید در مقطعی با روش‌های مختلف بتوان این اعتراضات را ساکت کرد اما بیم آن می‌رود که در بلندمدت به آتش زیر خاکستر بدل شود که نگران‌کننده است.